stilte

Een diepe behoefte aan stilte en bezinning heeft zich in mij geopenbaard. De drang om aan te raken en te weten wat er op een dieper niveau in mij gaande is.

Onlangs is mijn vader overleden, dit heeft mij zeer diep geraakt. Niet zo zeer het gemis van hem als mens hier op aarde, ik heb er volledig vrede mee dat hij over is gegaan.

Het is iets op een veel dieper niveau, iets wat ik nog niet aan kan raken. Ik weet en voel dat het te maken heeft met mijn basis. Een gevoel van veiligheid. Ik ben uit mijn ouders geboren, hoe dan ook is die bloedband heel sterk aanwezig. De invulling van de persoonlijke relatie is niet eens van belang hierin.

De laatste dagen met mijn vader heb ik een diepe verbondenheid mogen ervaren. We raakten het licht, er waren momenten zonder ego, puur en liefdevol. HIj kon stap voor stap het leven loslaten en ik mocht mezelf zijn en kon daardoor in mijn kracht blijven en er voor hem zijn.

Dankbaarheid is wat ik voel, dat we op de valreep dit konden delen.

Het bericht dat mijn vader kanker had en dat het er niet goed uitzag kwam 3 jaar geleden - ik was op dat moment zwanger -. Een gewaarwording die ik niet goed heb kunnen plaatsen, alsof het niet in mijn systeem paste.

Toen voelde het als twee uitersten totaal tegenstrijdig aan elkaar, het dragen en baren van een kind en het naderend sterven van mijn vader.

Toch weet ik nu dat het niet zo is, het ligt zo dicht bij elkaar. Een ziel die hier bij ons gekomen is en een ziel die gaat. De één was bang om geboren te worden de ander was bang om te gaan. De angst zit in het bang zijn te verliezen, los te laten of je nou komt of gaat het waar je naar toe gaat is een onbekende plek. Maar diep van binnen weet je dat het goed is, vertrouwen is het 'sleutelwoord'.

Komend weekend ga ik stil zijn, in retraite op een boerderij in Groningen. Alsof alles op z'n plek valt, ik 'móet' daar kennelijk zijn. Het voelt goed, ik ga zonder verwachtingen maar voel dat er van binnen uit iets gezien en gehoord wil worden wat me nog dichter bij wie ik in wezen ben zal brengen.

Tenslotte ben ik óók ouder. Het verlangen in liefde te zijn en liefde door te geven is groot.